Dowod na istnienie

Autorka monografii rozwaza problematyke egzystencjalna w poezji Julii Hartwig, ktorej niezbywalny aspekt stanowia wychylenie w kierunku metafizyki oraz refleksja nad sztuka jako rownoprawna plaszczyzna istnienia. Kluczami do interpretacji tych zagadnien sa kategorie bytu, epifanii, apokatastazy, a nastepnie pamieci i doswiadczenia. Umieszczenie dociekan w kregu hermeneutyki Gadamera oraz filozofii podmiotu pozwolilo uwypuklic glowne zreby poetyckiego swiatopogladu Hartwig. Widzi ona egzystencje jako projekt rodzacy sie we wciaz ponawianych pytaniach o autentycznosc i sens bycia. Konstytutywna dla podmiotu okazuje sie jego wola uczestnictwa w swiecie oraz sensotworcza aktywnosc. Flakowicz-Szczyrba koncentruje sie na obecnosci swoistej dyspozycji metafizycznej owego podmiotu oraz nowoczesnej swiadomosci jezyka. W tworczosci Julii Hartwig jezyk stanowi instrument poznawania rzeczywistosci, a podmiot naznaczony jest swiadomoscia jego konwencjonalizujacej i posredniczacej funkcji. Swiat jawi sie jako zawsze uwiklany w tekstowa reprezentacje. Zalozenia te spaja przekonanie o uprzywilejowaniu w liryce Hartwig wizualnej percepcji bytu.